Rond de baai van Moray

16 september

Van de kippen geen spoor vanmorgen, misschien vinden ze het te koud. Op de veranda van het houten huisje waar ik een koffie drink met een sandwich verneem je verder geen geluiden. De omgeving is hier wild te noemen met bomen waar rooie bessen groeien en ze voorzichtig een herfsttooi krijgen. 

Het zijn nog jonge bomen op zeer oude grond. Duizenden jaren geleden leefden hier de Picten, een volk dat naakt rondgelopen schijnt te hebben, slechts bedekt met  blauwe tatoeages. Verdrongen door een Iers volk genaamd de Skoten. Land waar zeer veel strijd heeft gewoed. Waren het niet de twisten tussen de clans dan waren het wel de oorlogen met Engeland. En daar getuigen de tal van forten hier aan de meren nog steeds van. Een echt mooi bewaard fort is Fort George. 

Het is na 1746 sterk uitgebreid, dat had te maken met de opstand van de Jacobieten. Deze katholieke groepering probeerden Bonnie Prince Charlie op de Schotse troon te krijgen, hetgeen uiteraard de Engelsen wilden voorkomen.

De opgestelde guns (kanonnen) vormen een indrukwekkend geheel op dit fort dat gelegen is op een schiereiland aan de baai van Moray. 

Meer landinwaarts ligt Inverness, de capital of the Highlands. Als je de paar betonnen 'jaren 70' gebouwen wegdenkt is het een mooie stad, met tussen de souveniershops gelegen winkels waar veel kilts worden aangeboden.

Aan de overkant van de rivier ligt de kathedraal, behalve dat het uiteraard een godshuis is, weerspiegelt het in de vorm van glas in lood, gedichten, beelden en gedenktafels, de gebeurtenissen van het verleden. Het indrukwekkendste, zoals je dat ook overal in Frankrijk, Duitsland en België aantreft zijn de 'memories' aan diegenen die in 'The Great War’, zijn omgekomen. Op een tableau staat ‘In loving memory of James Donald Davidson, the only son of his parents Donald & Emily Davidson. He answered his country’s call at the beginning of The Great Wall and fell in action at Festubert France, on the 18th May of 1915.

Een kleine tekst, van grote waarde.